podnoszę rano o dwunastej

- M.

boję się dużych kobiet pracujących z Włochami
boli do czego się tulę
bardzo
jurna obserwuję oddania

ręce mają wolne w środku siebie
nauczyłam się wszystkich miejsc na skrzydła
gładzę miejsca ręce mam zajęte i starsze

pachną purpurowe dokumenty
przez opływowe kształty wypadają z dłoni

karygodnie przestraszona
zatykam nos całuję własny serdeczny

noszę dobę jakbym nigdy nie istniała










2014